Bez tytułu, 2017 r.

Prace Aleksandra Roszkowskiego sytuują się na opozycyjnym biegunie wobec realizacji oddziałujących na widza perfekcją idealnie wykreślonych form, gładkością swej powierzchni, gdzie dukt pędzla został starannie zatarty. Artysta otwarcie sprzeciwia się malarstwu bezosobowemu, pomimo użycia prostych środków przekazu, poprzez swoją twórczość udowadnia, że usunięcie się w cień autora nie powinno był celem malarstwa, zaś emocje i doświadczenia nie powinny zostać zatuszowane i kryte przed oczami widza. W ujęciu Roszkowskiego malarstwo jest formą otwarcia i bycia szczerym zarówno wobec własnych przekonań, jak i widza, a tego nie można czynić pod maską starannie wycyzelowanych form. Abstrakcja geometryczna, traktowana przez artystę jako środek komunikowania o swoich przemyśleniach i uczuciach, udowadnia, że żadna twórczość nie powinna być sprowadzona do roli narzędzia, tworzona machinalnie. Aleksander Roszkowski tworzy prace cyklami, poszczególne realizacje są zapisem rozważań artysty skupionych wokół konkretnych motywów czy rozważań malarskich. Jako student warszawskiej ASP wykonywał najpierw prace w duchu nowej ekspresji, następnie tworzył monumentalne kompozycje figuratywne. Następnie twórczość ewoluowała w kierunku pejzażu, coraz bardziej oczyszczanego z detali, dążącego ku prostocie i syntezie, aby z czasem przemienić się w kompozycje niemalże abstrakcyjne. Kompozycja, zawsze starannie przemyślana, jednak tworzona była w taki sposób, aby do głosu dopuścić przede wszystkim bogatą fakturę. Obrazy Roszkowskiego zdają się perfekcyjną kompilacją dwóch samoistnych kompozycji. Pierwszą stanowi abstrakcja geometryczna, utrzymana w stonowanych kolorach, z często powtarzającym się dominującym motywem okręgu, spirali lub zmultiplikowanych kwadratów. Według słów artysty to właśnie najprostsze geometryczne formy stanowią o istocie zarówno makrokosmosu i natury, jak i mikrokosmosu bytu człowieka. Nieodłącznym elementem tych eksperymentów jest dobór palety barwnej, od ciemnej kolorystyki, ewokującej nastrój zagrożenia i przygnębienia, po pastelowe kompozycje, nadające jego pracom niebywałej lekkości i radości. Drugą warstwę dzieł, stanowiącą o ich indywidualnym i niepowtarzalnym charakterze, artysta wykonuje już jednym kolorem. Za pomocą delikatnych ruchów pędzla, zanurzonego w gęstej farbie olejnej, nakłada na obraz grube linie. Nawarstwione kreski tworzą skomplikowany wypukły relief. Struktura ta przypomina pnącza o niezwykle regularnych formach, pajęczą sieć lub luźno tkaną materię. W prezentowanych pracach do głosu dochodzi pewne rozdarcie; poszukiwanie harmonii i porządku zaklętych w geometrycznych formach, jak i silna potrzeba ekspresji. Prace Roszkowskiego zachwycają bogatą fakturą. Filigranowa sieć linii, które wzajemnie się przecinają i plączą, daje wyobrażenie o ekspresyjnym sposobie ich powstania, zamaszystości gestu, konsystencji farby. Mięsistość i organiczność powierzchni obrazów Roszkowskiego, jak mało które z nurtu abstrakcji geometrycznej, zmusza do zapytania o warsztat autora. Szybkoschnący akryl, tak popularny pośród artystów poruszających się w obrębie geometrycznej abstrakcji, zostaje zastąpiony autorskimi recepturami, będącymi pokłosiem receptur wywiedzionych z akademii i wzbogaconych wieloletnimi eksperymentami z naturalnymi składnikami, takimi jak: damara, wosk, mastyks, guma arabska, terpentyna balsamiczna, olej lniany. Roszkowski w realizacjach godzi dwa nurty sztuki abstrakcji, zdawałoby się, sprzecznych w swych założeniach. Jego obrazy stanowią z jednej strony przykład sztuki geometrycznej, operującej prostymi formami, z drugiej egzemplifikują abstrakcję organiczną i malarstwo materii. Także dzieła prezentowane na aukcji stanowią złoty środek pomiędzy tzw. „abstrakcją zimną”, geometryczną a „abstrakcją gorącą”, która przekazuje subiektywne stany emocjonalne, często wywiedzione ze skrupulatnej obserwacji przyrody, rytmów odnajdowanych w otaczającym artystę pejzażu.

Aleksander Roszkowski urodził się w 1961 roku w Warszawie. W 1985 roku ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Dyplom na Wydziale Malarstwa uzyskał w 1985 roku. Był uczestnikiem
wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Dwa lata po uzyskaniu dyplomu Aleksander Roszkowski zdobył dwa wyróżnienia honorowe na XIII Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Jana Spychalskiego w Poznaniu. Nagrodzony został również na pokazie „Arsenał 88”. Tym, co wyróżnia sztukę Roszkowskiego jest niezwykle ekspresyjna metoda twórcza oraz specyficzna, niepowtarzalna kolorystyka, uzyskiwana w skutek kładzenia kolejnych warstw farby. Wczesne płótna tego artysty sytuowano w popularnym wówczas nurcie nowej ekspresji. Już przy końcu dekady lat 80. Roszkowski zaczął tworzyć monumentalne kompozycje figuralne, przedstawiające sylwetki ludzkie w kanonicznych ujęciach, takich jak Ukrzyżowanie. Najnowsze obrazy Aleksandra Roszkowskiego bliższe są abstrakcji geometrycznej. Aczkolwiek zamiast typowego dla tego nurtu puryzmu formalnego, płótna tego artysty są malowane ekspresyjnie i posiadają bogatą fakturę, która nadaje im specyficzny wolumen.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.