Surrealiści polscy - wystawa zbiorowa

Jacek Yerka (właśc. Jacek Kowalski) ukończył w 1976 Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizował się w grafice. Od 1980 poświęcił się całkowicie malarstwu. Bazując na precyzyjnej, wzorowanej na dawnych mistrzach technice obrazowania (Jan van Eyck, Hieronymus Bosch), lecz przede wszystkim na własnej, nie znającej granic wyobraźni, tworzy surrealne kompozycje, szczególnie podziwiane przez miłośników fantastyki we wszystkich odmianach. Zainspirował np. autora fantasy Harlona Ellisona do napisania 30 krótkich opowiadań, które wraz z obrazami Yerki złożyły się na publikację pt. “Mind Fields”. To samo amerykańskie wydawnictwo "Morpheus Intenational" wydało album "The Fantastic Art of Jacek Yerka”. W 1995 artysta został laureatem prestiżowej World Fantasy Award.

Jarosław Kukowski urodzony w Tczewie - polski malarz, który w odważny, a czasem wręcz kontrowersyjny sposób porusza problemy natury moralnej i społecznej. Jego prace zdobiły już ściany Pałacu Królikarnia (oddział Muzeum Narodowego w Warszawie), Muzeum Galicji, Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki oraz Domu Aukcyjnego Rempex.
Przez ostatnie lata jego prace można także podziwiać w zagranicznych muzeach i galeriach, m.in. w Nowym Jorku (Art Expo), SOHO Studios w Miami, California Modern Art Gallery w SanFrancisco, BOXeight Studios & Gallery w Los Angeles.
Od 2010 roku artysta pełni funkcję jurora prestiżowego konkursu artystycznego - AE Signature (USA). 

Jarosław Kukowski to mistrz kreowania niezwykłych przestrzeni, zamieszkiwanych przez wyidealizowane syreny i bulwiaste stwory, ale również postacie symbolizujące realne osoby znane ze świata mediów lub polityki.
Jego obrazy jednych oburzają,  innych zmuszają do myślenia, jednak nikogo nie pozostawiają obojętnym na niezwykłe i często prowokacyjnie przedstawione wizje artysty.
Do najważniejszych cykli obrazów Jarosława Kukowskiego zaliczane są: "Sny", "Nie-sny", "Freski" i "Złota seria". Artysta jest też twórcą animacji, które dokumentują wszystkie etapy powstawania dzieła.

Tekst Tomasza Muellera, Magazyn "Artysta i Sztuka"

Studiował na kierunku artystycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, jednak sam twierdzi, że studia dały mu tylko teoretyczne przygotowanie i jest malarskim samoukiem.  W 1991 roku został członkiem ZPAP. Po indywidualnym debiucie w kraju (wystawa w BWA, Częstochowa 1994), jego prace zostały włączone do wystawy objazdowej Surrealiści polscy prezentowanej w Polsce w latach 1995-1997. W roku 1998 zajęła się jego twórczością nowojorska galeria Stricoff Fine Art Ltd. Artysta reprezentuje popularny u publiczności nurt tzw. realizmu magicznego. Buduje swe kompozycje zazwyczaj strefowo, umieszczając w nich postaci w fantastycznych, kolorowych strojach.
Współpracuje z galeriami w kraju i za granicą biorąc udział w licznych wystawach. Tworzy w technice oleju, akrylu i wykonuje grafiki posługując się techniką akwaforty i miękkiego werniksu. Artysta opracował również własną technikę gwaszu. Jest także autorem projektów wielu rzeźb. Jego prace są odzwierciedleniem niezwykle bogatej wyobraźni, kreującej świat przeciwstawnych emocji i skojarzeń.

Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie UAP) w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby na kierunku Grafika warsztatowa. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni Litografii pod kierunkiem prof. Lucjana Mianowskiego. Aneks w pracowni ilustracji i plakatu prof. Waldemara Świerzego. W latach 80. zajmuje się grafiką wydawniczą (ilustracja książkowa, projekty okładek, plakat), rysunkiem oraz malarstwem. Rok 1981 zatrzymał go na przypadkowej emigracji we Francji. Pobyt we Francji, podróże do Włoch, Hiszpanii, Anglii znalazły odbicie w jego twórczości. W swoich pracach malarskich porusza się w kręgu szeroko pojętej tematyki miejskiej. Interesuje go także pejzaż, natura i człowiek. Ważnym i niezwykle istotnym medium w jego pracy jest fotografia. Aparat fotograficzny jest dla niego zarówno notatnikiem jak i szkicownikiem. Uchwycone okiem obiektywu fragmenty rzeczywistości interpretuje przy użyciu środków właściwych malarstwu. Otaczającą rzeczywistość opisuje posługując się językiem poetyckiej metafory. W jego pracach znaleźć można odniesienia do sztuki pop-artu, realizmu metaforycznego czy surrealizmu.