Dariusz Kaleta - Malarstwo - Galeria SD Mokotów

Malarstwo Dariusza Kalety trafia w gust wielbicieli tradycyjnego warsztatu i tematyki. Artysta świadomie wybrał realizm, nie stroni od historycznego kostiumu, preferuje motywy bliskie sercom polskim i sarmackim. 

Głównym bohaterem swoich obrazów uczynił jeźdźca na koniu. I przyznać trzeba, że umiejętność malowania konia w pędzie, ciasno kadrowanych scen walki, ale także portretów, które śmiało nazwać można ze względu na sposób upozowania - reprezentacyjnymi, autor posiadł w stopniu mistrzowskim. Formalne powinowactwo Kalety z takimi poprzednikami jak Matejko czy Kossakowie jest ewidentne. Być może wielu miłośników malarstwa nie uzna tego za komplement, bo to wskazanie na poprzedników dość już jednak anachronicznych, ale sposób rozplanowania obrazu, kształtowania warstwy malarskiej i budowania scen w przypadku Kalety powoduje, że wyprowadzenie tej proweniencji jest jednak komplementem. 

Historyczny kostium to tylko połowa prawdy o malarstwie Kalety. Jest ono także baśniowe. Jego wojownicy i rycerze, a także - co ty kryć piękne księżne i niewolnice - wywodzą się, na co wskazują nie tylko tytuły, bo byłoby to zbyt proste, z baśni i opowieści fantazy. Budowana z ogromnym wyczuciem przestrzeni fantastyczna architektura i równie fantastyczne zwierzęta, smoki i potwory tworzą nierealny klimat, uwodzicielski w swojej barwności i ceniony nie tylko przez najmłodszych. Niektóre z kompozycji maja wyraźny wydźwięk symboliczny w klimacie Malczewskiego, inne pachną orientem jak malarstwo nadwornych artystów padyszachów. Świadczą o tym, że autor lekcję z historii sztuki odrobił sumiennie i potrafił wyciągnąć z niej wnioski - wytworzył styl własny, indywidualny, osobisty i rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. To wszytko w kolorystyce ciepłej, jakby nieco „muzealnej”, ale tak bogatej, że niejednego zjedna do tego malarstwa.