Agata Rościecha - malarstwo - Galeria Pod Rejentem

Twórczość Agaty Rościechy różni się od tego, co aktualnie modne w sztuce artystów młodego pokolenia. W galerii Pod Rejentem pokazała, stojące na pograniczu malarstwa i reliefu cykle swoich prac, wspólnie zatytułowane „Blachy”.

Umiłowanie do detalu i form dekoracyjnych wyniosła Rościecha ze swego związku z tkaniną artystyczną. Jej prace są proste, ciche, niemal ascetyczne, jednocześnie tymi właśnie środkami wydobywa z obrazu wewnętrzną energię i siłę. Układają się w trzy cykle.
„Stalagmity” - na pierwszy rzut oka niepozorne, graficzne w charakterze - inspirują się formami jaskiniowych nacieków wapiennych. Przenikają się tu abstrakcyjne formy naklejanego czasem kilkuwarstwowo papieru lub folii izolacyjnej. Te na pozór skromne kompozycje, oferują bogactwo monochromatycznych odcieni, od bieli aż po czerń. Właśnie ten cykl zaowocował dalszymi poszukiwaniami i odkryciem blachy, która stała się podłożem kolejnych kompozycji. 
Tu właśnie wchodzi kolejny cykl - „Żywioły”, różniący się od „Stalagmitów” przede wszystkim mocną, intensywną kolorystyką oparta na barwie złota. Rościecha mówi o nich: „Opowiadają o mojej fascynacji wschodami i zachodami słońca, o inspiracji światłem. Wschód oznacza dla mnie narodziny, młodość, natomiast zachód - starość i kres życia”. 
Najbardziej chyba enigmatycznym cyklem są „Skrzydła”. Patrząc na nie, człowiek właściwie im się oddaje, może się w nich zatracić; kontemplować, na chwilę wyłączyć się z wszelkiego działania, po prostu trwać. Metafizykę czuję się tu dość wyraźnie, a subtelny nierealizm i kolorystyka wzmagają to wrażenie. Główny motyw - czyli skrzydła - został wycięty ze zgrzebnego płótna lub papieru i przymocowany, bądź odbity na powierzchni zardzewiałej blachy. 
Artystka twierdzi, że dąży do stworzenia swoistej konfiguracji, w której to, co rzeczywiste będą się ze sobą spotykać i opanują całe jej życie, także twórcze.