BEZ TYTUŁU, 1978

Pochodzenie:
Obraz został zakupiony w 1990 r. w Paryżu do Muzeum Sztuki Europejskiej w Osace w Japonii.
Następnie, po zamknięciu muzeum, w prywatnej kolekcji w Azji.

Wszyscy znajdują na moich obrazach jakieś dziwne rzeczy, w najlepszym wypadku powiedzą: przerażający, a w najgorszym wypadku czaszki, piszczele, co do czaszki, zaczynam się domyślać skąd taka percepcja. Maluję bez włosów, bo na włosy nie bardzo potrafię znaleźć formę.
A forma w moim rozumieniu to coś takiego co pozwala odróżnić jednego malarza od drugiego, że jak ktoś spojrzy na mój obrazek, powie o, Beksiński, niezależnie od tego, co tam będzie namalowane, i wydaje mi się, że aby stworzyć własną formę, trzeba zastosować deformację, tzn. formę, którą znamy z codziennego oglądu, trzeba poddać przeróbce, zgodnie z własnymi preferencjami. Nie można poddać deformacji czegoś, co z samej swojej natury jest nie uformowane i anarchiczne, a włosy i np. chmury takie właśnie są.
Fragment listu Zdzisława Beksińskiego do Piotra Dmochowskiego z 5 września 2000

Obraz reprodukowany:
- Beksiński. Photographies Dessins Sculptures Peintures, Anna et Piotr Dmochowski API, „Galerie Dmochowski - musee - galerie de Beksinski“, Paris, s. 240, il. barwna 307;
- Beksiński at Osaka Museum of Europe’s Art, program gram japońskiej TV z Muzeum Sztuki Europejskiej w Osace [www.youtube.com/watch?v=_J9-hXAAkLI];
- Beksiński w Japonii. Z Paryża do Tokio. Jak sprzedałem obrazy za milion dolarów [relacja Piotra Dmochowskiego], film Jarosława Sołtyska, 2003;
- Strona internetowa Dmochowski Gallery NET (Wirtualne Muzeum);
- Magdalena Grzebałkowska, Beksińscy. Portret podwójny, Kraków 2014, il. barwna s. nlb.;
- Beksiński - Dmochowski. Listy 1999-2003, Warszawa 2017, il. barwna s. nlb.;
- Beksiński 4, wstęp Wiesław Banach i Bogusław Szymanik, wydawnictwo Bosz, Olszanica, 2017, repr. na obwolucie, il. barwna s. 36 (p.t. BA).