BEZ TYTUŁU, 1971

Pochodzenie:
– Obraz został zakupiony w 1990 r. w Paryżu do Muzeum Sztuki Europejskiej w Osace w Japonii.
– Następnie, po zamknięciu muzeum, w prywatnej kolekcji w Azji.

Obraz reprodukowany:
– Beksiński. Photographies Dessins Sculptures Peintures, Anna et Piotr Dmochowski API, „Galerie Dmochowski – musee – galerie de Beksinski“, Paris, s. 299, il. barwna 389;
– Strona internetowa Dmochowski Gallery NET (Wirtualne Muzeum).

Jak każdy maksymalista i perfekcjonista bardzo dba o jakość techniczną i fizyczną swoich dzieł, dobiera najlepsze materiały, sam przygotowuje i oprawia gotowe obrazy. Maluje ponadto – też dla większej trwałości – na płytach pilśniowych. Chce wierzyć, że jego obrazy przetrwają – jako swoiste świadectwo życia danego człowiekowi nazwiskiem Zdzisław Beksiński. Patrząc na te obrazy odnosi się wrażenie, że mamy do czynienia z wyjątkowo jednolitą postawą duchową i estetyczną. Pod względem formy głównie, ale i niekiedy motywów treściowych, sztuka Beksińskiego wyraźnie skłania się ku przeszłości, nawiązuje do wielkich wzorów klasycznych. Jej solidna technologia podkreśla te związki, utrwala więź z tradycją. Każdy z obrazów stanowi żywy dowód nieprzystawalności do XX wieku, jego idei, namiętności i przekonań artystycznych. Mało tego: jest wyzwaniem rzuconym pośpieszności, bylejakości, ulotności wielu powstających współcześnie dzieł określanych jako „nowoczesne”. Pod tym względem sztuka Beksińskiego robi wrażenie anachronicznej – a przecież to tylko pozory.
Tadeusz Nyczek, Zdzisław Beksiński, Arkady, Warszawa 1989, s. 12