Kompozycja

"Ostatnie lata twórczości w przeważającej mierze abstrakcyjne są przesycone głębokim dramatyzmem. Był to też okres bez reszty poświęcony malowaniu. Może w przeczuciu przedwczesnej śmierci śpieszył się aby zostawić po sobie dzieło skończone. Skończone? Dopóki się tworzy końca nie widać. Ten wzorowo przyzwoity młody jeszcze artysta mógł zostawić nam jeszcze wiele wspaniałych dzieł, ale jakiś osobisty dramat był zapewne zbyt bolesny, nie do zniesienia i postawił tą ostatnią kropkę." (Tadeusz Dominik, "Mój przyjaciel Zbyszek" [w:] Zbigniew Tymoszewski. Malarstwo i rysunek, katalog wystawy Oficyna Malarska, Warszawa 2006)

W 1952 uzyskał dyplom u J. Cybisa w ASP w Warszawie. Początkowo malował realistyczne obrazy bliskie koloryzmowi (Pejzaż z Suffczyna (ok. 1948). W 2. poł. lat 50., zafascynowany sztuką informel, zaczął tworzyć inspirowane naturą kompozycje abstrakcyjne, odznaczające się nasyconą kolorystyką oraz grubo modelowaną fakturą (Pejzaż błękitny, 1961). W ostatnich latach życia malował pełne dramatycznej ekspresji obrazy figuratywne (Koń, 1962, Mięso, 1963). Od roku 1955 był nauczycielem malarstwa i rysunku w Państwowym Liceum Techniki Teatralnej w Warszawie. W 1958 r. w Warszawie, w salach wystawowych dawnego IPS odbyła się jedyna za życia Tymoszewskiego indywidualna wystawa jego prac. W 1959 r. uczestniczył w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i w Wystawie Malarstwa Nowoczesnego w Jugosławii. W 1963 r. w Galerii Sztuki ZPAP odbyła się pośmiertna wystawa dzieł Tymoszewskiego z lat 1960-1963. W 30-lecie śmierci artysty zorganizowano w warszawskiej Zachęcie retrospektywną wystawę jego twórczości.