Akt żeński, 1948 r.

Najczęściej powracającym motywem w malarstwie i grafice Tymona Niesiołowskiego był akt ujęty we wnętrzu lub na tle arkadyjskiego pejzażu. Na wczesną twórczość artysty szczególnie mocno oddziałała secesyjna stylistyka Gustava Klimta. Istotne znaczenie miała też fascynacja malarstwem Paula Gauguina; lekcję syntetyzmu i kluazonizmu (cloisonizmu) przekazał mu związany ze szkołą Pont-Aven Władysław Ślewiński. Niesiołowski w swych pracach posługiwał się gietką, falistą linią - motywem znamiennym dla europejskiego symbolizmu. W okresie formistycznym formy w obrazach Niesiołowskiego zyskały bryłowatość i uległy uwysmukleniu, zaś wyrazisty rytm linii wzmocnił zwartość kompozycji. Zgodnie z głoszoną przez niego teorią "reliefizmu" (1919) twórca operował silnym kontrastem walorowym oraz grubym konturem obiegającym syntetyczne kształty. Około 1925 ujawniło się w twórczości Niesiołowskiego zainteresowanie nowym klasycyzmem. Często pojawiającym się w jego sztuce tematem były wówczas postacie kobiet, których nagość przesłaniają draperie o dekoracyjnie zrytmizowanym fałdowaniu. Te przestylizowane, zmonumentalizowane akty rysują się na tle wyidealizowanego, ponadczasowego pejzażu niczym w przestrzeni mitycznej. W okresie toruńskim ukształtował się dekoracyjny styl artysty nawiązujący do sztuki Henri Matisse'a. O fascynacji linearyzmem i kompozycyjnym zrytmizowaniem świadczyły martwe natury ujęte z podwyższonego punktu widzenia umożliwiajacego dekoracyjne spłaszczenie przestrzeni obrazowej. W ostatnich latach swego życia Tymon Niesiołowski przeżył inspirację ekspresyjną sztuką Modiglianiego, co zaowocowało stworzeniem stylizowanych aktów kobiecych, na których ciała postaci obwiedzione zostały ciemnym konturem, podkreślającym płynność kształtów.

Studiował w latach 1900-05 w krakowskiej ASP u J. Mehoffera, S. Wyspiańskiego i T. Axentowicza. W 1907-08, 1912 i 1928 podróżował do Monachium, Wiednia, Włoch i Paryża. Od 1905 r. mieszkał w Zakopanem, gdzie projektował wzory dla pracowni "Kilim". We jego wczesnej twórczości widoczne są wpływy secesji i malarstwa Paula Gauguina, później także Paula Cezanne'a i Augusta Renoir'a oraz Amadeo Modigliani'ego. Używał czystych, intensywnych kolorów, postacie i przedmioty obrysowywał wyrazistym konturem. Od 1928 roku był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a w latach 1945-60 na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska, ugrupowania Rytm oraz do Grupy Toruńskiej. Malował najchętniej akty we wnętrzach, kąpiące się kobiety, postacie z cyrku i z commedia dell'arte, kwiaty oraz pejzaże i widoki miejskie. Tworzył także na zamówienie portrety, rysował pocztówki, zajmował się grafiką, rzeźbą, pisał dramaty, opowiadania i powieści.

OPŁATY I PODATKI:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.