Pejzaż, 2001 r.

"(...) w człowieku zawsze jest potrzeba sztuki, a to jaka ona jest, to zależy od człowieka. Tak jak każdy człowiek jest inny, tak i te potrzeby są różne. Sądzę jednak, że przeważa potrzeba o charakterze w jakimś stopniu intymnym, czyli potrzeba sztuki, z którą się na co dzień żyje i która staje się przyjacielem. Były i są oczywiście kierunki - także nierzadko szybko znikają - dla prezentacji których trzeba specjalnie zbudować muzeum, niekiedy nawet dla jednego obiektu, albo też takie, które funkcjonują już bardziej w granicach teatru, jednak to taka sztuka, która pojawiła się na skałach za sprawą naszych praprzodków zawsze powraca i zawsze będzie powracać - to sztuka bliska człowiekowi, rodząca się z fascynacji otaczającym go światem. Jest tak dlatego, że kiedy tylko człowiek jej potrzebuje, to bez względu na wszystko bez trudu i na czymkolwiek może sam sobie ją wykreować. Kluczowa jest tu ta jego potrzeba związku z otaczającym go światem, która nigdy nie wygasa."
Tadeusz Dominik w rozmowie Januszem Janowskim, [w:] Tadeusz Dominik: nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego, IX edycja, red. Janusz Janowski, Gdańsk 2010, s. 5