Pejzaż, 1976 r.

Tadeusz Dominik zasłynął przede wszystkim jako malarz, ale jego wszechstronne zainteresowania sprawiły, że tworzył również w takich dziedzinach, jak grafika, ceramika oraz tkanina. Tę ostatnią jednak traktował jedynie jako dodatkowy środek wypowiedzi, twierdząc: "(...) nie szukam w niej czegoś innego niż w malarstwie. W tkaninie robiłem ten sam obraz, co farbą olejną na płótnie, tylko próbowałem sił z inną materią".

Ponowne odkrycie tkaniny, które odbyło się na przestrzeni lat 60. i 70., wiązało się z odejściem od tradycyjnych materiałów i technik wytwarzania. Oznaczało rozszerzenie tkactwa o aspekt rzeźbiarski - przede wszystkim przestrzeń, fakturę i kolor. Sukces sztuki włókna sprawił, że dla wielu twórców stała się ona jeszcze jednym medium, sposobem przekazu niekoniecznie związanym z eksperymentami. Tkaniny Dominika, przez niego samego nazywane gobelinami, odzwierciedlają przemiany zachodzące równolegle w jego malarstwie. Artysta początkowo wykonywał dzieła figuratywne. Stopniowo jednak jego prace nabierały cech coraz bardziej abstrakcyjnych. Tkaniny, tak jak i jego obrazy, były wówczas silnie zgeometryzowane. Składały się z zestawionych ze sobą skontrastowanych płaszczyzn, dodatkowo - jak powstające w latach 60. żakardy - zdobionych aplikacjami. Z biegiem czasu gobeliny Tadeusza Dominika zyskały formę bardziej malarską, choć nadal linearną.

Malarz, grafik, zajmował się też tkaniną artystyczną, ceramiką, a także grafiką komputerową. W latach 1946-51 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom uzyskał w 1953 roku w pracowni prof. Jana Cybisa. W 1951 roku rozpoczął pracę pedagogiczną na stołecznej uczelni i przeszedł przez wszystkie stopnie kariery akademickiej, od asystenta do profesora zwyczajnego (1988). Dwukrotnie był dziekanem Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP. Był laureatem m.in. nagrody im. Jana Cybisa (1973) i stypendystą Ford Foundation (1962). Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych oraz prywatnych w Polsce i na świecie.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.