ŁĄKA I

Malarz, grafik, jeden z najwybitniejszych polskich artystów współczesnych zajmuje się też tkaniną artystyczną, ceramiką, a ostatnio grafiką komputerową. Urodził się w 1928 roku w Szymanowie. W latach 1946-51 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom uzyskał w 1953 w pracowni prof. Jana Cybisa. W 1951 roku rozpoczął pracę pedagogiczną na stołecznej uczelni i przeszedł przez wszystkie stopnie kariery akademickiej, od asystenta do profesora zwyczajnego (1988). Dwukrotnie był dziekanem Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP. W 1990 roku odszedł na emeryturę. W 1956 roku reprezentował polskie malarstwo na Biennale w Wenecji. Jest laureatem m.in. nagrody im. Jana Cybisa (1973) i stypendystą Ford Foundation (1962). Do końca lat 50-tych tworzył drzeworyty. W połowie lat 50-tych zaczął malować obrazy abstrakcyjne, zbliżone do informel. Do lat 70-tych maluje ekspresyjnie i spontanicznie. Późniejsze obrazy mają bardziej wyraźną, "kontrolowaną" formę. Niezmienną inspiracją była dla artysty natura, jej kolorystyka i bogactwo form. W następnych latach równolegle z malarstwem, uprawiał tkanie gobelinów, zajmował się też ceramiką, a od niedawna tworzy grafikę komputerową. Artysta brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych, jego prace znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museo de Bellas Artes w Caracas, Museum Albertina we Wiedniu, Stedelijk Museum w Amsterdamie.
W charakterystyczny dla siebie sposób komponowania przestrzeni, budowanej z pojedynczych plam barwnych, przedstawił artysta łany zboża poprzecinane miedzą. W oddali ciemne pasmo lasu. Jasna żółcień, jaskrawa czerwień z dodatkiem ochry stanowią wyjątkowo dekoracyjna kompozycję, wypełniając pomieszczenie, w którym znajdzie się obraz ciepłym, słonecznym blaskiem.