MADONNA Z DZIECIĄTKIEM

Za opinią Marii Kluk:
W obrazie tym prowincjonalny artysta-malarz, być może zakonnik, w sposób nietypowy i dość niezależny potraktował atrybuty łączone z tym tematem o charakterze dewocyjnym. Kiść winogron to oczywisty symbol (?) Eucharystii. Natomiast szczygieł, jako symbol Męki Pańskiej, przeważnie pojawiał się w przedstawieniach zabawy Odkupiciela z małym św. Janem Chrzcicielem, zawsze gestem połączony z Jezusem. (?) Innym nietypowym elementem jest wieniec róż zdobiący głowę Madonny. Róże były symbolicznie wiązane z Matką Bożą, zwłaszcza w kontekście nabożeństw różańcowych czy Litanii Loretańskiej ("Róża duchowna"), ale bardzo rzadko w odniesieniu do wczesnego okresu macierzyństwa i dzieciństwa Jezusa. Taki właśnie zestaw symboli pojawił się w malarstwie niemieckim pierwszej ćwierci szesnastego wieku. Jorg Breu Starszy (ok.1475-1537 Augsburg) był malarzem i autorem drzeworytów, który w latach 1496-1502 pracował w Austrii. W 1502 roku osiedlił się w Augsburgu, gdzie uległ wpływowi sztuki Hansa Holbeina Starszego, i Hansa Burgkmaira. Jego dzieła znajdują się w muzeach w Augsburgu, Bazylei, Berlinie, Londynie, Monachium. W muzeum wiedeńskim znajduje się obraz tego artysty przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem i szczygłem, datowany 1523 (?). Madonna przedstawiona jest w niszy architektonicznej na tle pejzażu. Na głowie ma wieniec kwiatów. Dzieciątko stoi i trzyma rączką uwiązanego na sznurku szczygła, który przysiadł na prawej dłoni Matki. (?). (?) Niestety brak informacji o pochodzeniu omawianego dzieła utrudnia odkrycie jego dziejów. Wydaje się że obraz ten został namalowany przez prowincjonalnego malarza, gdzieś na przełomie XVII i XVIII wieku, w oparciu o niemiecką grafikę szesnastowieczną (?).