NAD PUSTĄ KOŁYSKĄ

Kobieta usiadła przy pustej kołysce, rozmyśla lub modli się. Cisza emanująca z tego skromnego pomieszczenia oraz flakon z lekarstwem stojący na oknie, mówią prawdopodobnie o śmierci małego dziecka. Tematyka obrazu przywodzi skojarzenia z dziełami grupy niemieckich artystów pozostających pod wpływem malarstwa holenderskiego, jak Fritz von Uhde (1848-1911) lub Gotthard Kuehl (1850-1915). Dzieła tych artystów, którzy swą artystyczną formację zawdzięczali studiom nad dziełami holenderskich artystów od XVII do XIX wieku, wyróżnia specyficzna atmosfera zadumy, opuszczenia lub rozpaczy po stracie osoby bliskiej. Widać to zarówno w dziełach rodzajowych, jak i tych o treściach religijnych. Szczególnie w obrazach von Uhdego, ale również w pracach znakomitego holenderskiego malarz Josefa Isräelsa, reprezentanta szkoły haskiej, widzimy ubogie postacie z ludu, które zamknięte w skromnych izbach lub pokoikach, w pokorze i modlitewnym skupieniu znoszą swe cierpienie. Niniejsze dzieło zwraca uwagę swą kompozycją, która pozwala widzowi z boku obserwować dziejący się tu cichy dramat. Nie widzimy twarzy tej kobiety, tylko jej szczupłą sylwetkę i dłonie oparte na kolanach. Obraz utrzymany w konwencji późnego realizmu w warstwie kolorystycznej wskazuje na wpływy impresjonistyczne, pochodzi z ostatnich dwóch dekadach XIX stulecia.