Orient Expres III, 2014 r.

Prezentowana praca pochodzi z najsłynniejszego cyklu artysty, zatytułowanego "Niewidzialne miasta", w których Kołpanowicz tworzy fantastyczne wizje nieistniejących metropolii. W każdej kompozycji, realizowanej zarówno w technice malarstwa olejnego, jak i pastelu, tytułowe miasta wyłaniają się z niejednoznacznej przestrzeni - chmury, lub jak w tym przypadku - kłębowiska pary, niespodziewanie "wyrastają" z nadmorskich klifów lub tworzą gęstą, ornamentalną siatkę zabudowy i ulic układającą się w iluzyjne kształty. O inspiracjach do powstania cyklu pisał Andrzej Strama: "W twórczości Kołpanowicza istotną rolę odgrywa literatura, stanowiąc jedno z ważnych źródeł inspiracji. To pod wpływem książki włoskiego pisarza Italo Calvino 'Niewidzialne miasta', napisanej w 1972 roku, powstał cykl obrazów pod tym samym tytułem. Artysta rozpoczął malowanie tego cyklu, liczącego około 50 obrazów, po ukończeniu studiów w 1987 roku. Akcja powieści toczy się na dworze pierwszego cesarza Chin, Kubłaj-chana, gdzie trafia najsłynniejszy wenecki podróżnik Marco Polo. W trakcie rozmowy podróżnika z cesarzem pojawiają się przepiękne, wręcz poetyckie opisy pięćdziesięciu pięciu wyimaginowanych miast. 'Calvino opisał nieistniejące, wyimaginowane miasta, w przenośny sposób wyrażając różne aspekty ludzkiego życia i kultury. W moich obrazach nie ilustruję dosłownie opowieści Calvina, ale »dopisuję« kolejne niewidzialne miasta, z których każde oparte jest na innej zasadzie. Jedno wyrasta nad przepaścią, inne spiętrza się na chmurze, jeszcze inne obmywane jest przez wodospad lub unoszone przez tornado' - mówi malarz o swoim cyklu. Kołpanowicz w trakcie podróży odwiedził wiele różnych miast europejskich, i nie tylko. Miasto jest dla niego metaforą cywilizacji. Jego forma to zatrzymana historia i 'myśl zaklęta w materię'. Każde miasto ma niepowtarzalny klimat i charakter. Warto w tym miejscu znów przytoczyć słowa artysty, dla którego środowisko miasta jest kopalnią pomysłów i inspiracji: 'Włoskie miasta: Lucca, San Giminiano, Brescia - każde inaczej się rozrasta, ma inny kolor, odcień kamienia. Albo baskijskie Bilbao, które nie może się rozrastać, bo jest otoczone górami. Są miasta na jeziorach, jak Tenochtitlan, miasta wtopione w skały, jak andaluzyjski Setenil. Fascynują mnie miasta - molochy, takie jak Nowy Jork czy Szanghaj. Masywy drapaczy chmur przypominają tam góry, wyglądają bardziej na twory natury niż kultury. Lubię wymyślać architekturę paradoksalną, przeczącą prawom fizyki - bo to jakby oddaje dzisiejszy świat, gdzie tak wiele spraw postawionych jest na głowie'" (Andrzej Strama, [w:] Marcin Kołpanowicz. Malarstwo, Kraków 2015, s. 170).


Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie obronił w 1987 roku w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego i prof. Zbyluta Grzywacza. Od tego czasu zorganizował 25 wystaw indywidualnych i brał udział w wielu zbiorowych. Uprawia metaforyczne malarstwo olejne i pastelowe. Jest również twórcą portretów, ilustracji książkowych i plakatów. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach w Polsce, a także w Austrii, Niemczech, Holandii, Francji i USA. Obrazy Kołpanowicza "zagrały" w serialu TVP Siedlisko w reż. Janusza Majewskiego (Anna Dymna malowała "latający parowóz" Kołpanowicza), pojawiły się na okładkach książek (m.in. "Brulion Paryski" Arkadiusza Pacholskiego, "Kielich" Waldemara Łysiaka, tomiki poezji Marty Dąbrowskiej). Artysta zrealizował Drogę Krzyżową w kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Tenczynku k. Krakowa, obraz beatyfikacyjny siostry Marty Wieckiej w Śniatyniu (Ukraina) oraz obraz ołtarzowy i fresk w Centrum Św. Jana Pawła II w "Nie lękajcie się" w Krakowie-Łagiewnikach.