Nad stawem

Chociaż Kazimierz Plater-Zyberk był przede wszystkim pejzażystą, w powszechnej wyobraźni Polaków zapisał się na zupełnie innym polu. Artysta był bowiem współautorem (razem z Marią Obrębską) niezwykle popularnego w latach trzydziestych plakatu "Cukier krzepi". Grafika, wystawiana po raz pierwszy w Pradze w 1934 szybko zdobyła sobie w kraju popularność i uważana być może za przykład jednej z najskuteczniejszych kampanii reklamowych dwudziestolecia.
Plater-Zyberk nie chciał jednak kontynuować kariery w "branży kreatywnej" i przez całe swoje życie pozostał wierny malarstwu sztalugowemu. Artysta wywodził się ze środowiska polskiej arystokracji i przez matkę związany był z rodziną Hutten-Czapskich. Jego studia artystyczne pozostają do dziś przedmiotem kontrowersji. Od 1904 roku razem z żoną przebywał w Monachium. Chociaż nie odnotowują go rejestry tamtejszej Akademii, wydaje się że Plater-Zyberk kształcił się w niej jako wolny słuchacz. Jego profesorami byli - według Hilarego Majkowskiego - Herman Gröbera i Rudolf Schramm - Zittau. W latach 1906- 07 i 1909- 12 artysta wymieniany jest jako członek zwyczajny monachijskiego Kunstverein. Dużo podróżował po Europie, ale miesiące zimowe zawsze spędzał w Monachium. Od 1915 r. mieszkał w Szwajcarii, a od 1919 r. w Polsce (m.in. w Warszawie, Lidzbarku, Poznaniu, Nekli, Kazimierzu Biskupim k. Konina). Od 1922 roku należał do poznańskiej grupy artystów "Świt" , a w latach 1936, 1938 i 1939 został wymieniony wśród członków Grupy Artystów Wielkopolskich "Plastyka". Wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1914 r., 1920 r. (kolekcja prac), w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu, w Wilnie (1915 r.), w Bydgoszczy (1936 r.), a także w Pradze w 1934 r. Był przede wszystkim pejzażystą; malował także martwe natury oraz portrety. Posługiwał się postimpresjonistyczną paletą. "Nad stawem" daje dobry przykład technicznych umiejętności artysty i jego zainteresowaniem w oddawaniu efektów światła.