Z cyklu Kąty energetyczne, 1975/2003 r.

Józef Robakowski to twórca wszechstronny. Artysta multimedialny, fotograf, autor filmów, obrazów, instalacji, cyklów fotografii i działań akcyjnych; uczestnik niezależnego ruchu artystycznego w Polsce; pedagog, profesor PWSFTViT w Łodzi. Twórczość Robakowskiego wyrasta w dużej mierze z tradycji polskiej awangardy międzywojennej, w tym szczególnie z analitycznych prac Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego.
Jego artystyczna droga rozpoczęła się od eksperymentów z medium fotograficznym, które w późniejszym czasie połączył artysta z obiektami i instalacjami. Równolegle rozwijał zainteresowanie sztuką wideo. Dążenie do łączenia wielu mediów w ramach jednej realizacji, wypowiadanie się za pomocą różnych środków stały się jedną z charakterystycznych cech jego twórczości. Przykładem takiej fuzji jest między innymi cykl "Kątów energetycznych" realizowany w fotografii i malarstwie. Robakowski niejednokrotnie dawał wyraz sztuce potraktowanej jako zapis i uwalnianie energii. O swoich pracach z cyklu "Kąty energetyczne" (1975-96) pisał: "Prace z cyklu "kąty energetyczne" są wyrazem fascynacji problemem istnienia KĄTÓW jako swego rodzaju geometrii intuicyjnej. Ten wyimaginowany przez umysł człowieka MODEL stał się od wielu lat głównym motywem mojej aktywności artystycznej. Zastanawiam się, na ile "geometria" mająca przecież jedynie w swej intencji cele praktyczne może funkcjonować w sztuce? Aby ten problem stał się istotny postanowiłem powołać KĄTY jako energetyczny znak kulturowy w formie osobistego fetyszu. Mam intuicję, że dysponując trzema kątami uda mi się w dowolny sposób narzucić je na tzw. RZECZYWISTOŚĆ, ale też na moją motoryczność biologiczną. Dzięki takiemu zabiegowi pragnę spowodować coś w rodzaju napięcia energetycznego. To NAPIĘCIE ma być sensem tej absurdalnej pracy, czyli sposobem nadania własnej artykulacji niezależnie istniejącej już ode mnie materii."

Artysta studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu historię sztuki i muzealnictwo oraz na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi, gdzie w latach 1970-1981 był wykładowcą i kierownikiem Zakładu Fotografii i Reklamy Wizualnej. W 1995 r. powrócił do pracy na tej uczelni. Współzałożyciel grup artystycznych, podejmujących eksperymentalne działania, m.in.: Oko (1960), STKF Pętla (1960-1966), Zero-61 (1961-1969), Krąg (1965-1967) oraz powołanego w 1970 roku w Łodzi zespołu pn.: Warsztat Formy Filmowej i Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja Ł (1991-1992).