Pejzaż tatrzański, 1932

Józef Noworyta studiował na Politechnice Lwowskiej. W I semestrze 1908/09 uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie do pracowni L. Wyczółkowskiego. Mieszkał w Krakowie, równocześnie był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1908 roku wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych takie obrazy jak: Morskie Oko, Widok Jesienny, Janek i Józef, Portret pana Osuchowskiego, Resztki śniegu, Kwiaty, Wnętrze pokoju, Motyw z Tatr. Prezentował swoje prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1921, 1922, 1923, 1929, 1931, między innymi Wawel, Czarny Staw, Motyw Tatrzański, W drodze do Czarnego Stawu, Widok Wisły pod Krakowem, Na Hali Gąsienicowej, Rybacy na Helu, Sieci na wietrze, Willa nad morzem.