UŁAN I DZIEWCZYNA

[Ekspertyza dr Piotra Łukaszewicza przypisująca obraz Januaremu Suchodolskiemu]

Za ekspertyzą: "Kompozycja należy do wielokrotnie powtarzanego w dorobku tego malarza tematu będącego ilustracją popularnej niegdyś pieśni do słów Franciszka Kowalskiego Tam na błoniu błyszczy kwiecie, stoi ułan na widecie. Obrazy nawiązujące do tego tematu występują pod różnymi tytułami (Ułan na czatach i dziewczyna, Na wedecie, Pikieta, Na zwiadach) co najmniej od roku 1834. (.....) Szczególnie bliski w kompozycji i sposobie malowania do opisywanego jest obraz znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu (...), sygnowany u dołu z prawej January | Suchodolski | 1842. Oba egzemplarze różnią się, poza zmienionym wtórnie formatem opisywanego dzieła, głównie rysunkiem i kolorystyką ułana na koniu."

January Suchodolski początkowo był samoukiem; służąc w wojsku zajmował się malarstwem amatorsko. Po powstaniu listopadowym, w którym brał czynny udział, wyjechał w roku 1832 do Rzymu i przez rok uczył się w pracowni batalisty H. Verneta. W roku 1837 wrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Wyjeżdżał do Petersburga (1839), gdzie został mianowany członkiem Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych i do Paryża (1847). Od 1848 miesiące letnie spędzał w swoim majątku w Boimie. Był jednym z założycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1859) i członkiem komitetu organizacyjnego Muzeum Sztuk Pięknych w Warszawie (1864). Malował kompozycje batalistyczne, najczęściej z wojen napoleońskich, sceny rodzajowe, portrety i konie.

Przedstawiona na obrazie postać konnego żołnierza ukazuje ułana 15 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego w mundurze wielkim według przepisu z roku 1810 r.
Przedstawione na obrazie umundurowanie i uzbrojenie żołnierskie jest ukazane dokładnie, z dużą dbałością o szczegóły i świadczy o dużej znajomości tematu przez autora.