Pejzaż, 1970 r.

"Połyskujące srebrzyście powierzchnie jej obrazów malarskich czy malarsko-graficznych są jakże delikatnymi i wrażliwymi, jakże precyzyjnie przyozdabianymi ekranami, które zaczynają się mienić i fluoryzować, gdy padnie na nie niewidzialne światło wewnętrzne. (...) Tak konsekwentnie stosowana metoda twórcza, polegająca na wychwytywaniu i amplifikowaniu aż do pełnego uzewnętrznienia `rytmów wewnętrznych` - śladów przeżyć i wzruszeń - prowadzi do stworzenia szczególnego pisma malarskiego, pisma, którego czytelność wynika z poddania się biegowi zwijających się i rozwijających łańcuchów znakowań, malarskość zaś - z ich nieograniczonej zmienności przy pełnej jednorodności atmosfery, w której są zanurzone". (Mieczysław Porębski, Pożegnanie z krytyką, Kraków 1966, s. 51).


W 1938 rozpoczęła studia w ASP w Krakowie u Pawła Dadleza i Kazimierza Sichulskiego. Następnie w latach 1940-42 studiowała w Kunstgewerbeschule u Fryderyka Pautscha, a w 1945 ponownie uczyła się w ASP w Krakowie m.in. u Eugeniusza Eibischa, Wacława Taranczewskiego i Andrzeja Jurkiewicza. Od 1948 uczyła malarstwa sztalugowego i monumentalnego. Była współzałożycielką Teatru Konspiracyjnego Tadeusza Kantora. Należała do Grupy Młodych Plastyków, a obecnie jest członkiem II Grupy Krakowskiej. Otrzymała wiele nagród m.in. nagrodę I stopnia MKiS (1984), nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza i Nagrodę Miasta Krakowa (1997). Jej obrazy można oglądać m. in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie.